Η πραγματοποίηση εξωσωματικής γονιμοποίησης με την χρήση ωαρίων δότριας αποτελεί μια επιλογή που μπορεί να βοηθήσει συγκεκριμένες κατηγορίες ζευγαριών. Σε ζευγάρια όπου η γυναίκα παρουσιάζει πρώιμη έκπτωση της ωοθηκικής λειτουργίας της, πρώιμη εμμηνόπαυση, ή έχει αφαιρέσει τις ωοθήκες της, ζευγάρια όπου η ηλικία της γυναίκας είναι προχωρημένη και λόγω αυτού τα ωάριά της είναι πτωχής ποιότητας και δεν έχουν πιθανότητες γονιμοποίησης  καθώς και ζευγάρια που έχουν εξαιρετικά πολλές αποτυχίες εξωσωματικής, πολλαπλές ή παράγουν κατ’ επανάληψη έμβρυα πολύ κακής ποιότητας, θα πρέπει να συζητείται η δυνατότητα χρησιμοποίησης ωαρίων δότριας και η γονιμοποίηση τους με το σπέρμα του συζύγου. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία στην Ελλάδα, η δωρεά ωαρίων επιτρέπεται. Η δότρια θα πρέπει να είναι ανώνυμη (απογορεύεται η δωρέα ωαρίων από γυναίκα που είναι γνωστή στο ζευγάρι), να είναι κάτω των 35 ετών,  να έχει υποβληθεί σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, να υπογράφει έγγραφη συγκατάθεση για την δωρεά, ενώ προβλέπεται από τον νόμο και κάποιο ποσό αποζημίωσης. Αντίστοιχη συγκατάθεση αποδοχής ωαρίων δότριας υπογράφει και το ζευγάρι που θα τα χρησιμοποιήσει.

Την ημέρα που θα βρεθούν τα ωάρια δότριας γίνεται η γονιμοποίηση με το σπέρμα του συζύγου του ζευγαριού-δέκτη, και αν μεν η δέκτρια είναι συγχρονισμένη στον συγκεκριμένο κύκλο της ακολουθεί η εμβρυομεταφορά, αν όχι τα προκύπτοντα έμβρυα κρυοσυντηρούνται και τοποθετούνται σε επόμενο, κατάλληλα προετοιμασμένο κύκλο. Αξίζει να σημειωθεί πως η εφαρμογή εξωσωματικής γονιμοποίησης με την χρήση ωαρίων δότριας, αυξάνει θεαματικά τις πιθανότητες επίτευξης κύησης για τα ζευγάρια που πραγματικά έχουν ένδειξη. Τέλος, σε ειδικές περιπτώσεις, είναι δυνατή η χρησιμοποίηση εμβρύων ζευγαριού-δότη, που διέπεται από ανάλογους ιατρικούς/νομικούς κανόνες